Mur oddzielał Berlin Zachodni od DDR. Symbolicznie oddzielał Zachód od Wschodu. Jego upadek
(9 listopada 1989) stał się ikoną rewolucji 1989 roku w krajach bloku wschodniego, tak jak polski ruch społeczny Solidarność jest ikoną oporu przeciw zniewoleniu społeczeństw za żelazną kurtyną.
Dziś w Berlinie kulminacja obchodów tej rocznicy. Wszystkie informacje o rocznicy, projektach rocznicowych oraz programie obchodów można znaleźć na stronie Mauerfall09.
Wczoraj, 27 października 2009 r., na deskach Starego Teatru w Krakowie została ponownie wystawiona sztuka Andrzeja Stasiuka pt. „Czekając na Turka” w reżyserii Mikołaja Grabowskiego, której premiera odbyła się pod koniec ostatniego sezonu. Spektakl powstał w ramach międzynarodowego projektu „After the Fall – Europa po 1989 roku” organizowanego przez Goethe-Institut we współpracy z teatrem Staatsschauspiel w Dreźnie, Biurem Teatralnym w Mülheim an der Ruhr (Theaterbüro Mülheim an der Ruhr) i Federalną Centralą Edukacji Politycznej (Bundeszentrale für Politische Bildung) przy wsparciu niemieckiego Ministerstwa Spraw Zagranicznych. Oto, co napisano o sztuce na stronie Starego Teatru:
Akcja sztuki rozgrywa się na Przełęczy Dujawa (słow. Priesmyk Dujava, 556 m n.p.m.) – na granicy polsko-słowackiej, w granicznym (wododziałowym) łańcuchu Beskidu Niskiego. W miejscu tym do grudnia 2007 roku działało drogowe przejście graniczne Konieczna – Becherov. Obecnie, po wejściu Polski do strefy Schengen, przejście zniknęło, a pojawiło się oczekiwanie na NOWE, ale czy na pewno LEPSZE? I czy przez wszystkich witane z taką samą radością? Czy to prawda, że granica, „najświętsza ziemia kraju” została sprzedana i przez przełęcz poleci „magistrala łącząca dwa światy, zlewisko rzek morza Bałtyckiego i zlewisko morza Czarnego, karpacka brama, sześciopasmówka Dujawa…”? A jak już powstanie, to „stamtąd, z całego tamtąd, z północy na południe i tamtąd z południa na północ. Wszystko tędy pojedzie, arbuzy, volvo, kebaby, ryby, drożdże, plejstejszyny, rachatłukum, serwery, dekodery, kumin, czarczafy, imbryki, hybrydowe silniki, zebediko, lampy, alladyny, technologie, futurologie, orient, okcydent, aja sofia, brama brandenburska, pomidory, zmywarki, posypywarki, kremy do wąsów, inne kremy…”? Ale STARE, powołując się na wolność wyboru, jakoś nie chce się modernizować.
Spektakl zobaczyć można dziś oraz w najbliższe dwa wieczory (28, 29 oraz 30 października 2009 r.) o godz. 19.15 na Dużej Scenie Starego Teatru oraz 2 listopada w Dreźnie i 5 listopada w Mülheim, gdzie w ramach finałowego przeglądu wystawione zostaną wszystkie sztuki biorące udział w projekcie „After the Fall – Europa po 1989 roku”.