Poniżej zamieszczono proponowaną przez Fundację Przestrzeń Kobiettrasę spaceru po Krakowie śladami Marceliny Kulikowskiej.
1. Collegium Maius, ul. Jagiellońska 15 – po ukończeniu Uniwersytetu w Genewie Marcelina Kulikowska studiowała na UJ m.in. historię.
2. Ujeżdżalnia, ul. Rajska 12 – Marcelina Kulikowska współpracowała z krakowskim ruchem emancypacyjnym, który na początku XX wieku zbierał się m.in. w Ujeżdżalni. Tu odbywały się wiece emancypantek, stąd wyruszały demonstracje na rzecz praw wyborczych dla kobiet.
3. Cygarfabryka, ul. Dolnych Młynów 10 – największy krakowski zakład pracy na przełomie XIX i XX wieku, w 90% zatrudniający kobiety, miejsce, gdzie po raz pierwszy w Galicji robotnice zorganizowały strajk (1896), stworzyły związek zawodowy (1907) i doprowadziły do utworzenia przyzakładowego żłobka (1911). Marcelina Kulikowska popierała działania na rzecz godnych i równych praw pracowniczych, deklarowała się jako socjalistka.
4. Pierwsze Gimnazjum Żeńskie, ul. Piłsudskiego 13 (dawniej Wolska 13) – pierwsza w Galicji żeńska szkoła średnia z programem równym męskim, tzn. uprawniającym do starania się o przyjęcie na studia, powstała w 1896 roku. Marcelina Kulikowska była jedną z nauczycielek, jedną z trzech absolwentek Uniwersytetu Genewskiego (obok Heleny Witkowskiej i Stefanii Sempołowskiej), które pogardliwie nazywano „paniami genewskimi”. Marcelina Kulikowska została zwolniona z gimnazjum w 1905 roku po tym, jak odmówiła zaprowadzenia uczennic na mszę ze względu na własną bezwyznaniowość.
5. Rynek Główny 13 – siedziba stowarzyszenia Związek Kobiet i redakcja organu „Robotnica”, czasowo również siedziba Czytelni dla Kobiet i redakcji „Nowego Słowa”. Wszystkie te podmioty walczyły o prawa kobiet i prawa pracownicze, z którymi Marcelina Kulikowska się identyfikowała.
6. Św. Jana 11 – pierwsza siedziba Pierwszego Gimnazjum Żeńskiego, w którym Marcelina Kulikowska uczyła.
7. Pijarska 3 – miejsce zamieszkania Marceliny Kulikowskiej i miejsce, w którym popełniła samobójstwo 19 czerwca 1910 roku przed godz. 15.
8. Cmentarz Rakowicki – grób Marceliny Kulikowskiej.
W dzień po krakowskim happeningu średniowieczny tabor z aprowizacją dla rycerstwa zmierzający na pola Grunwaldu dotarł do Warszawy.
W niedzielę 11 lipca tłumnie zgromadzeni mieszkańcy stolicy, a także turyści mieli okazję zobaczyć niezwykle barwny i żywiołowy przemarsz średniowiecznego orszaku, który wiódł Krakowskim Przedmieściem na plac Zamkowy. Tam wszyscy chętni mogli oglądać pokazy i spektakle, wziąć udział w warsztatach edukacyjnych prowadzonych przez grupy pasjonatów średniowiecznego życia. Dopełnieniem części edukacyjno-historycznej był, prowadzony przez cały czas trwania imprezy, jarmark średniowieczny połączony z degustacją produktów regionalnych (m.in. miodów, ciast, soli bocheńskiej) z krakowskim obwarzankiem w roli głównej.
Licznie przybyli na plac Zamkowy widzowie z wielkim zadowoleniem smakowali krakowski przysmak zasłuchani w legendę o królu Jagielle, który przed słynną bitwą z Krzyżakami miał nakazać krakowskim piekarzom wypiekać obwarzanki dla oczekującego na bitwę rycerstwa.
Happening, średniowieczne kramy oraz kancelaria bardzo dobrze komponowały się w przestrzeni placu Zamkowego. Podobnie jak miało to miejsce w Krakowie, zwieńczeniem wydarzenia był spektakl Kuglarze w wykonaniu Teatru Gry i Ludzie, który cieszył się dużym zainteresowaniem i wywołał gorący aplauz wśród zgromadzonej publiczności.
Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego ogłosiło jeden z przyszłorocznych programów, w ramach którego mają zostać przygotowane i zrealizowane obchody Roku Czesława Miłosza 2011, nawiązujące do setnej rocznicy jego urodzin.
Budżet programu to 7 mln PLN. Pieniądze zostaną przeznaczone na realizację działań odbywających się w 2011 r. Nabór potrwa do 30 września 2010 r.
Regulamin i załączniki do pobrania na stronie Ministerstwa.
W sobotę 10 lipca 2010 roku odbył się spacer po Krakowie śladami Marceliny Kulikowskiej, zorganizowany przez Fundację Przestrzeń Kobiet.
Marcelina Kulikowska spędziła w Krakowie kilkanaście ostatnich lat swojego życia, wypełnionych intensywną, twórczą pracą i działalnością społeczną. Zamieszkała w Krakowie po studiach na Uniwersytecie Genewskim i rozpoczęła pracę w Pierwszym Gimnazjum Żeńskim. Działała m.in. w Towarzystwie Szkoły Gimnazjalnej Żeńskiej oraz w Towarzystwie Uniwersytetu Ludowego im. Adama Mickiewicza. Wydawała poezje, reportaże, powieści, utwory dramatyczne i zeszyty historyczne. O Krakowie pisała w swoich pamiętnikach, wierszach i powieściach. 10 lipca odwiedziłyśmy krakowskie miejsca związane z Kulikowską, jej pracą, działalnością, twórczością, życiem prywatnym.
Trasa obejmowała m.in. siedzibę Pierwszego Gimnazjum Żeńskiego przy ul. Piłsudskiego 13 (dawniej przy ul. Wolskiej 13), kamienicę pod Atlantami przy ul. Pijarskiej 3, gdzie Kulikowska mieszkała i gdzie popełniła samobójstwo oraz Cmentarz Rakowicki, gdzie znajduje się nagrobek Kulikowskiej. Ze względu na odległość nie udało nam się dotrzeć jedynie na Kopiec Kościuszki, który wspomina Kulikowska w pamiętniku „Z dziejów duszy” następująco:
Kopiec Kościuszki… jeden z najpiękniejszych widoków na świecie. Szeroko… ma gdzie pobujać rozigrana dusza. Szeroko… niebo rozpięło się na wyżynie takiej i w dali takiej, że w tym ogromnym przestworzu powietrznym tonąć… i tonąć… Szeroko… tchu zachwycić w piersi, wiatrem się wiejącym obwinąć, myślą poszybować… polecieć…
Od czerwca działa strona projektu Stulecie Małopolskiego Lotnictwa, na którą serdecznie zapraszamy.
Strona ma charakter bloga, dzięki czemu będzie się ciągle rozwijać. Już dziś można znaleźć na niej wiele ciekawych informacji, opowieści o ludziach lotnictwa i fragmenty wspomnień. Na stronie można też obejrzeć albumy zdjęć poświęconych m.in. Krakowskiej Szkole Lotniczej, lotnikom: Tadeuszowi Kumiedze i Jerzemu Wojnarowi oraz fotoreportaż z VII Małopolskiego Pikniku Lotniczego.
Zapraszamy do śledzenia nowości, uczestnictwa w quizach i konkursach oraz włączania się do dyskusji!
